“หนึ่ง จักรวาล” พาลูกดูบ้านเกิด เล่าชีวิตเคยเก็บขยะขๅย

“หนึ่ง จักรวาล” พาลูกดูบ้านเกิด เล่าชีวิตเคยเก็บขยะขๅย เรียกได้ว่าเป็นเรื่องดีๆ ที่น่าชื่นชม  หนึ่ง จักรวาล เสาธง ได้พาลูกสาวไปดูบ้านเกิด

โดยเล่าย้อนโมเมนต์ที่เต็มไปด้วยความลำบาก ว่า  เลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกทางเดินชีวิตที่ดีได้นะลูก หนูเกิดมาในวันที่ป๊ากับแม่จ๋ามีให้หนูครบทุกสิ่งและอยากให้หนูมีการศึกษา มีความรู้ที่ดี แต่หนูรู้หรือเปล่าว่า กว่าจะมีวันนี้ ป๊าผ่านอะไรมาบ้าง

วันนี้พาหนูมาดูบ้านหลังแรกที่ป๊าอยู่ตั้งแต่เกิด (สลัมคลองเตย ซึ่งมันถูกรื้อไปนานแล้ว) แต่ยังมีร่องรอยของคลองน้ำเสียและสะพานข้ามอยู่ ในตอนเด็กๆ ป๊าเก็บของเล่นเก่าๆ ที่ลอยมาจากคลองนี้

และรู้จักเสียงดนตรีจากคุณปู่ของหนูที่ร้องเพลงให้ฟังทุกวัน กับเครื่องดนตรีของป๊า (จาน ชาม แก้วน้ำ ตะเกียบ) ที่เอามาเคาะเป็นเสียงและจังหวะตามประสาเด็ก เพราะบ้านเราไม่มีเงินพอที่จะซื้อของเล่นหรือเครื่องดนตรี

พออายุ 10 ขวบ ก็ถูกย้ายมาอยู่ที่แฟลตท่าเรือคลองเตย ป๊ามีคีย์บอร์ดตัวเล็กๆ อยู่ 1 ตัวที่คุณปู่ซื้อให้ มีวงดนตรีเล็กๆ ชื่อว่า ”หนึ่งสยาม” รับเล่นงานทั่วไปแถวๆ นั้น วันไหนไม่มีงานเล่นก็จะไปเก็บขวด ,เศษเหล็ก ,ลังกระดาษ ,หนังสือพิมพ์มาชั่งกิโลขาย เพื่อเอาเงินไปซื้อขนม

การเล่นและซ้อมดนตรีของป๊า คือการไปแอบดูคนอื่นเล่นบ่อยๆ แล้วจำมาซ้อมเอง ฟังเพลง แกะเพลงเยอะๆ จากเทปคาสเซ็ท ซึ่งมันอาจจะผิดบ้างถูกบ้าง ก็ถือเป็นบทเรียน ซึ่งต้องซ้อมเยอะ ฟังเยอะกว่าคนอื่น (เพราะเราไม่มีเงินเรียนดนตรี)

ป๊ามีความสุขและภูมิใจทุกครั้งที่ได้บอกทุกคนว่า ป๊าคือเด็กสลัมคนหนึ่ง ที่มีความใฝ่ฝันเดียว คืออยากเป็นนักดนตรีที่ดี  และมีความสุขทุกครั้งที่ได้เล่าให้หนูฟัง

จำไว้นะลูก ทุกสาขาอาชีพ  ถ้าอยากเก่งกว่าคนอื่น ก็ต้องขยันและเรียนรู้มากกว่าคนอื่น จงเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน และอย่าดูถูกใคร

 

แหล่งที่มา : khaosod

เรียบเรียงโดย : daidee.com

ใส่ความเห็น

เราใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้เว็บไซต์ของคุณ คุณสามารถศึกษารายละเอียดได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว และสามารถจัดการความเป็นส่วนตัวเองได้ของคุณได้เองโดยคลิกที่ ตั้งค่า

ตั้งค่าความเป็นส่วนตัว

คุณสามารถเลือกการตั้งค่าคุกกี้โดยเปิด/ปิด คุกกี้ในแต่ละประเภทได้ตามความต้องการ ยกเว้น คุกกี้ที่จำเป็น

ยอมรับทั้งหมด
จัดการความเป็นส่วนตัว
  • เปิดใช้งานตลอด

บันทึกการตั้งค่า