เตือ นสติลูก ทุกคนไ ด้ดีมาก เฒ่าแก่มาแล้วใครจะเลี้ยง
เตือ นสติลูก ทุกคนไ ด้ดีมาก เฒ่าแก่มาแล้วใครจะเลี้ยง
มีคุณแม่คนหนึ่ง สามีเสียไปนานแล้ว เธอสอนหนังสือหาเงินเลี้ยงลูпชายจนโต เด็ กชายเป็นคนเชื่อฟังตั้งแต่เด็ ก พอลูпโต
เธอก็ส่งลูпไปเรียนอเมริกา พอลูпเรียนจบก็อยู่ทำงานต่อที่อเมริกาหาเงินซื้อบ้าน แต่งงาน มีลูпหนึ่งคน สร้างครอบครัวที่
แสนสุข คุณแม่คนนี้ ตั ดสินใจย้ายไปอยู่กับลูпชาย ลูпสะใภ้และหลานที่อเมริกาหลังเกษียณ มีความสุขในบั้นปลายชีวิตแล้ว
3 เดือนก่อนที่เธอจะเกษียณ เธอได้เขียนจดหมายไปหาลูпชาย บอกความปรารถนานี้กับเขา ว่า ตัวเธอเองคิดถึง
ประโยคที่ว่า มีลูпจะได้มีคนเลี้ยงตอนแก่ คิดถึงสายตาอิ จ ฉ าของญาติ และเพื่อนฝูง เธอมีความสุขจากใจ ระหว่างรอ
จดหมายตอบจากลูпชาย เธอก็จัดการเ รื่ อ งบ้านและงานจนเรียบร้อย
คืนสุดท้ายก่อนเธอจะเกษียณ เธอก็ได้รับจดหมายที่ส่งมาจาก
อเมริกาของลูпชาย พอเปิดออกดูข้างในก็เป็นเช็คมูลค่า 3 หมื่นเหรียญดอลล่าห์
เธอรู้สึกแปลกใจมาก เพราะลูпชายไม่เคยส่งเงินให้เธอมา
ก่อน เธอรีบเปิดจดหมายออกอ่ า นในจดหมายเขียนว่า “แม่ครับ พวกเราได้คุยกันแล้ว ตั ดสินใจ และสรุปว่า พวกเราไม่
ยินดีให้แม่มาอยู่ด้วยกันที่อเมริกา ถ้าแม่คิดว่าแม่มีบุญคุณที่เลี้ยงดูผมมา คำนวณตามราคาตลาด ก็ประมาณ 2 หมื่นกว่า
เหรียญ ผมก็เลยเพิ่มให้นิดหน่อย แล้วส่งเช็ค 3 หมื่นมาให้แม่ หวังว่าต่อไปนี้แม่จะไม่เขียนจดหมายมาอีก”
แม่อ่ า นจดหมายฉบับนั้นจบก็น้ำตาไหลพราก รู้สึกว่าตัวเอง
เป็นม่ายมาตลอดชีวิต จากนี้ไปต้องแก่อย่ างโดดเดี่ยว เธอเจ็ບปວดจนไม่อย า กมีชีวิตอยู่
เวลาต่อมาเธอก็ศึกษาพระพุทธศาสนา หลังศึกษา เธอก็คิดได้ เธอใช้เงิน 3 หมื่นเหรียญเอาไปเดินทางเที่ยวรอบโลก ได้เห็นสิ่งใหม่ มากมาย
หลังจากนั้นเธอจึงเขียนจดหมายหนึ่งฉบับถึงลูпชาย ใน
จดหมายว่า “ลูпรัก ลูпไม่อย า กให้แม่เขียนจดหมายมาอีก ก็ถือซะว่าจดหมายฉบับนี้เป็นข้อความเพิ่มเติมจากฉบับที่แล้ว
ละกัน แม่ได้รับเช็คแล้ว และใช้เงินจำนวนนั้นไปเดินทางรอบโลก
ระหว่างเดินทางท่องเที่ยว อยู่ แม่ก็รู้สึกว่า แม่ควรขอบใจลูп ขอบใจที่ทำให้แม่เห็นอะไรทะลุ ปรุโปร่ง ปล่อยวาง ทำให้แม่
ได้เห็นว่า ความสัม พั น ธ์ ในครอบครัว เพื่อน และคนรักไม่มีรากหยั่งลึก เปลี่ยนแปลงได้เสมอ ถ้าวันนี้แม่ยังคิดไม่ตก ยังยึดติด ยังทุกข์อยู่ แม่คงต า ยไปภายในปีครึ่งปี การปฏิเสธของ
ลูп ทำให้แม่ได้เห็นว่าคนเรามีวาสนาก็ได้เจอ หมดวาสนาก็จากกัน ทุกอย่ างไม่เที่ยงแท้ ทำให้แม่เรียนรู้ที่จะสงบและ
ใจเย็น มองทุกอย่ างในเชิงบวก แม่ไม่มีลูпแล้ว ไม่มีอะไรให้เป็นห่วง เพราะงั้นแม่ถึงสามารถอยู่ได้โดยไม่มีมัน
“พ่อแม่ที่น่าสงสาร” คนเป็นพ่อแม่อย า กมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูп แต่สุดท้ายแล้วสิ่งที่ได้รับกลับไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด
มีคนกล่าวไว้ว่า บ้านของพ่อแม่คือบ้านของลูпตลอดเวลา บ้า
นของลูпไม่เคยเป็นบ้านของพ่อแม่ การให้กำเนิดลูпเป็นงานที่ต้องทำ การเลี้ยงดูลูпเป็นภาระหน้าที่ การพึ่งพาลูпเป็นความ
เข้าใจผิด ช่างเป็นเ รื่ อ งราวที่ไม่น่าฟัง แต่ก็ไม่ฟังก็ไม่ได้ แม้ว่าไม่ใช่ลูпทุกคนจะเป็นเหมือนลูпชายในเ รื่ อ งที่ไม่มี
หัวใจ แต่คนเป็นพ่อแม่ไม่ควรคิดว่าแก่แล้วจะพึ่งพาลูп พูดกันตามตรง แก่แล้วต้องดูแลตัวเอง ลูпกตัญญูต่อคุณถือเป็นบุญ
ถ้าลูпกตัญญูไม่พอ พ่อแม่ก็บังคับไม่ได้ วิธีที่ดีที่สุดคือ วางแผนชีวิตพึ่งพาตัวเองตอนแก่ไว้
จากมุมมองของสังคม การมีลูпจะได้มีคนเลี้ยงตอนแก่เป็นความปรารถในใจ แต่ในยุคปัจจุบัน เศรษฐกิจ สังคม วัตถุนิยม
วิถีการดำเนินชีวิตที่เปลี่ยนไป สถานการณ์ในปัจจุบันคือ คนยุคใหม่เปลี่ยนไป คนอายุมากยังยึดติด การที่คนอายุมากยึด
แนวความคิดว่ามีลูпจะได้มีคนเลี้ยงตอนแก่ไม่เหมาะสมกับอีกต่อไป สิ่งที่ตามมาคือโศกนาฏกssม
ขอบคุณที่มา เรื่องจริงวันนี้