พระธรรมคำสอน หลวงปู่ชอบ ฐานสโม
พระธรรมคำสอน หลวงปู่ชอบ ฐานสโม
ในอังคุตรนิกาย ท่านได้อุปมาเปรียบชีวิตมนุษย์ไว้ ๗ ประการ ซึ่งแสดงให้เห็นความจริงของชีวิต ที่จะต้องเกิ ด-ดับ เกิ ดมาแล้วย่อมต้องตา ย ช่วงแห่งการมีชีวิตอยู่นั้นสั้นนัก และเป็นของเล็กน้อยนิดหน่อยในปัจจย าการที่ชีวิตจะต้องผ่านวัฏวนต่อไป
1. เปรียบด้วยน้ำค้างบนยอดหญ้า เมื่อพระอาทิตย์อุทัยขึ้นมาแล้ว น้ำค้างย่อมแห้งหายไปได้อย่างรวดเร็ ว ไม่อาจตั้งอยู่ได้นาน ชีวิตมนุษย์ก็เปรียบเช่นเดียวกับหย าดน้ำค้าง เป็นชีวิตที่แสนสั้นมีประมาณนิดหน่อย เปลี่ยนแปลงเร็ ว มีความทุกข์มาก คับแค้ นมาก
2. เปรียบด้วยฟองน้ำเมื่อฝนตกหนักหนาเม็ด ฟองน้ำที่เกิ ดขึ้นจากหย าดฝนย่อมตั้งขึ้น แต่ก็แตกกระจายไปอย่างรวดเร็ ว ชีวิตก็เปรียบเป็นเช่นฟองน้ำไม่อาจตั้งอยู่ได้นาน เป็นชีวิตที่สั้น แตกดับง่ายมีประมาณนิดหน่อย มีความทุกข์มาก คับแค้ นมาก
3. เปรียบด้วยรอยไม้ที่ขีดลงไปในน้ำ เมื่อเราขีดไม้ลงไปในน้ำรอยนั้นย่อมกลับเข้ามาหากันอย่างรวดเร็ วในพริ บตา ไม่ตั้งอยู่นานเฉกเช่นชีวิตมนุษย์ทั้งหลาย อุปมาเปรียบได้เหมือนกับรอยไม้ที่ขีดลงไปในน้ำฉะนั้น
4. เปรียบด้วยน้ำที่ไหลลงภูเขา น้ำที่ไหลลงจากภูเขา ย่อมมีกระแสเชี่ยวกรากพัดสรรพสิ่งที่พอจะพัดพาไปได้ ไม่มีเวลาแม้แต่ขณะจิตเดียวที่กระแสน้ำจากภูเขาจะหยุดชะงัก มีแต่จะไหลเรื่อยลงไปแต่ถ่ายเดียวไม่เคยหยุดยั้ง เหมือนชีวิตมนุษย์ที่จะล่วงไปทุกนาทีเช่นเดียวกับน้ำที่ไหลลงจากภูเขาฉะนั้น
5. เปรียบเหมือนน้ำลายที่ถูกถ่มไป เมื่อบุรุษผู้มีกำลังอมก้อนน้ำลายไว้ที่ปลายลิ้นความที่มีแรงกำลัง ทำให้เขาสามารถถ่มน้ำลายไปได้โดยง่ายชีวิตมนุษย์ทั้งหลาย ก็มีอุปมาเหมือนก้อนน้ำลายที่จะพึงถ่มไปได้โดยง่าย เพราะตา ยง่ายดับง่าย
6. เปรียบเหมือนชิ้นเนื้อที่ถูกไฟเผาอยู่ตลอด ชิ้นเนื้อที่ใส่ลงนาบในกระทะเหล็กถูกไฟเผาลนอยู่ตลอดวัน ย่อมจะถึงความย่อยยับแตกทำลายไปโดยเร็ว ไม่อาจจะตั้งอยู่ได้นาน ชีวิตของมนุษย์ทั้งหลายจึงมีอุปมาเปรียบเหมือนกับเนื้อที่ถูกไฟเผาอยู่ตลอดวันตลอดคืนเช่นกัน
7. เปรียบด้วยแม่โคที่ถูกเขาต้อนไปสู่ที่ฆ่ า แม่โคที่จะถูกเชื อด ย่อมถูกปฏักนายโคบาลไล่ต้อนให้ก้าวเท้าเดินเข้าไปสู่ที่ฆ่ า ใกล้ความตา ยเข้าไปทุกขณะชีวิตของมนุษย์ทั้งหลาย ก็มีอุปมาเหมือนแม่โคที่ถูกเขาต้อนไปสู่ที่ฆ่ าฉันนั้น
แหล่งข้อมูล naewna